ÇARPITILAN KUTSAL YAZILAR

Luka 10:16

"Sizleri dinleyen beni dinler, sizleri geri çeviren beni geri çevirir."

Sorun:

Bu ayet, Roma Katolik yorumcuları tarafından papalığın yanılmazlığı yönündeki konumlarını desteklemek üzere yorumlanır. Bu ayette İsa Mesih'in yetkisinin yasal ardıllara, yani Roma Piskoposları'na güvence olarak verildiği ileri sürülmektedir.

Çözüm:
1. Yukarıdaki sözler, tek bir yüce başa ve onun "yasal ardıllarına" değil, özel olarak yetmişlere (a1, 17) yöneliktir.
2. Bu ayetin Roma Kilisesi'ne yönelik hiçbir geçerliliği yoktur. Nitekim, "Sizleri dinleyen beni dinler" sözlerinin yöneltildiği kişilere şu yönerge verilmişti:

• "Yanınıza ne para kesesi, ne torba, ne ayakkabı alın" (a4). RK görevlilerinin gönderiliş biçimi bu mudur?
• "Oradaki hastaları iyileştirin" (a9). Roma Kilisesi'nin misyonerleri ziyaret ettikleri kentelerdeki hastaları iyileştiriyor mu?

3. "Sizleri kuzular gibi kurtların arasına gönderiyorum" (a3). Roma Kilisesi ya da Papaları'nın "kurtlar arasındaki kuzular" olduğu söylenebilir mi? Hem RK hem RK olmayan tarihçilerin kaydettiği tarihsel gerçekler, Roma Kilisesi'nin Rab'bin bu sözlerine yönelik savlarını büsbütün çürütmektedir.¹
4. Bu ayet, özel olarak seçilmiş ardıllara eşsiz bir yetki vermeyi amaçlamış olsaydı bile, Roma Kilisesi, aynı şeyler hakkında çelişkili bir şekilde konuştuğu için bu yetki üzerinde hiçbir iddiada bulunmaz. İki örnek konuyu açıklıyor.

• Papa VI. Eugene (1431-1447) Joan of Arc'ı cadı olarak diri diri yakılmaya mahkûm ederken, bir başka papa olan XV. Benedict 1920'de onu bir aziz ilan etmiştir.
• Papa V. Sixtus (1585-1590) Kutsal Kitap'ın okunmasını teşvik etmiş, ancak Papa VII. Pius (1800-1823) bu uygulamayı kınamıştır.

Footnotes:

The incompatibility of this statement of the Lord with the official practice of the Roman Church is borne out in the following quotation: "Those are not to be accounted murderers or homicides who, when burning with love and zeal for their catholic mother against excommunicated persons, shall happen to kill a few of them." This was the decree of Pope Urban II in 1088 A.D. and is embodied in the canon law of Rome, as Cause xxii quest. v., chpt. 47, Excommunicamus from which the quotation is taken. When the canon law was revised by a commission of cardinals, under Pope Gregory XIII in 1580, this decree was left in, and was made an article of faith. Return