ÖLÜNCE BİZE NE OLUYOR? 

Öldüğümüzde nereye gideceğimiz konusunda değişik fikirler var. Ancak önemli olan Kutsal Kitapʼın bu konu ile ilgili hakikatini öğrenip benimsemektir.

İnsan ölümlüdür

Kutsal Kitap her birimizin öleceğini, o günün geleceğini açıkça öğretir; insanoğlu bunu zaman zaman aklından çıkarıyorsa da çok iyi biliyor!

“Ve RAB Allah yerin toprağından adamı yaptı” (Tek. 2:7 KMEYA)

“Çünkü topraksın, topraktan yaratıldın ve yine toprağa döneceksin” (Yar. 3:19).

“İlk insan yerdendir, topraktandır” (1Ko. 15:47)

“İbrahim, 'Ben toz ve külüm, bir hiçim' dedi” (Yar. 18:21).

“Çünkü mayamızı bilir, toprak olduğumuzu anımsar” (Mez. 103:14) 

İnsanın yaşamı veya insan ruhu, Tanrıʼnın, bütün yaratıkların aracılığıyla yaşadığı gözle görülmez gerçek erkesi ya da kuvvetidir. 

“Herkese yaşam, soluk ve daha başka her şeyi veren Oʼdur” (Ha.İş. 17:25) .

“Her yaratığın canı, bütün insanlığın soluğu Oʼnun elindedir” (Eyüp 12:10) .

“Eğer niyet eder de ruhunu ve soluğunu geri çekerse, Bütün insanlık bir anda yok olur, insan yine toprağa döner” (Eyü. 34:14-15) .

“Çünkü insanların başına gelen hayvanların da başına geliyor. . . . . Hepsi aynı soluğu taşıyor” (Vai. 3:19).

“Ruh onu veren Tanrıʼya dön[er]” (Va. 12:7).

Kutsal Kitap hiçbir insanın cennete ya da göğe gitmediğine tanıklık eder.

“Hiç kimse göğe çıkmış değildir” (Yu. 3:13). 

“Davut göklere yükselmedi” (Ha.İş. 2:34) .

“Göklerin öteleri RAB'bindir, ama yeryüzünü insanlara vermiştir” (Mez. 115:16) .

Kutsal Kitap, ölülerin henüz ödüllendirilmediğini öğretir.

“Bu insanların hepsi imanda öldü. Vaatlere kavuşamadılar, ama onları uzaktan görüp selamladılar” (İbr. 11:13).

“Tanrısal öfken ve ölülerin yargılanacağı zaman geldi. Kulların olan peygamberlere, kutsallara, küçük-büyük, adından korkanlara karşılıklarını vermenin zamanı geldi” (Va. 11:15-18). 

“Çünkü yaşayanlar öleceğini biliyor, ama ölüler hiçbir şey bilmiyor. . . . . Sevgileri, nefretleri, kıskançlıkları çoktan bitmiştir” (Vai. 9:5-6).

“Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz, kim şükür sunar sana ölüler diyarından” (Mez. 6:5).

“Ölüler, sessizlik diyarına inenler, RABʼbe övgüler sunmaz” (Mez. 115:17).

“Çünkü ölüler diyarı sana şükredemez, ölüm övgüler sunmaz sana” (Yşa. 38:18) .

Kutsal Kitap, Mesih yeryüzüne döndüğünde, ölülerin dirilişte yargılanacağını ve ödüllendirileceğini öğretir.

“Doğru kişiler dirildiğinde sana karşılığı ödenecektir” (Luk. 14:14) .

“Çünkü İnsanoğlu Babasıʼnın yüceliğinde melekleriyle gelecek ve o zaman 'herkese yaptığı işin karşılığını verecektir'” (Mat. 16:27) .

“[Mesih İsa,] dirilerle ölüleri yargılayacak, görkemle belirip hükümranlığını kuracak” (2Ti. 4:1)

“Onlar mezarlarından çıkacaklar. İyilik yapanlar yaşamak için, kötülük yapanlarsa yargılanmak için dirilecekler” (Yu. 5:29 ayrıca bkz. Dan. 12:2) .

Doğrular ölümsüzlükle ödüllendirilecek ve yeryüzünü miras alacak.

“Ne mutlu yumuşak huylu olanlara! Çünkü onlar yeryüzünü miras alacaklar” (Mat. 5:5) .

“Çünkü onun mubarek kıldığı adamlar yeri miras alacak” (Mez. 37:22 KMEYA) .

“RABBİ bekliyenler, dünyayı miras alacaklardır” (9a KMEYA).

“Dünyada doğru insan . . . . yaptığının karşılığını alacak” (Özd. 11:31 YDÇ).

“Mülkün olarak yeryüzünün uçlarını da vereceğim” (Mez. 2:8).

“Onlar yeryüzünde hükümranlık sürecekler” (Va. 5:10) .